ตอนที่ผมเลือก android นั้นถือว่าตลาดนี้ยังไม่ค่อยมีผู้ใช้งานมากนัก จำได้ว่ามีมือถือตัวเดียวที่เป็น android ที่โปรโมทในช่วงนั้นคือ HTC Magic ผมจึงตัดสินใจถอย Magic หลังจากที่ตัดสินใจอยู่นานว่าจะเดินตามแนวทางศาสดา หรือแนวทางแห่งความอิสระดี สรุปเลือก android เพราะความเป็น open source นั่นเอง
ตอนที่ผมเปรียบเทียบอยู่นั้นถ้าเทียบด้วยประสิทธิภาพ และความสามารถบอกเลยว่า iphone กินขาด แต่พอมานึกถึงว่าใช้ iphone จะหาแอพดีๆ ใช้ก็ต้องเสียเงินซื้อ หรือไม่ก็ต้องละเมิดโดยการ jail break เมื่อเทียบกับ android ที่แอพให้โหลดฟรี ไม่ต้องทำร้ายคนอื่นโดยการละเมิดนั่นเอง ทำให้ผมเลือก android
ตอนที่หาซื้อ ด้วยงบประมาณที่จำกัด ช่วงนั้นจำได้ว่าราคา Magic สองหมื่นกว่า แต่งบผมมีแค่ หมื่นแปด เดินหาทั่วมาบุญครองมาเจอร้านนึง ขาย Magic เครื่องนอกราคาหมื่นเจ็ด ถูกสุดในมาบุญครอง แต่ปัญหาคือตอนที่ผมเดินถามราคานั้น เจ้าของร้านขายมือถือต่างบอกว่า android ใช้ยาก ลงโปรแกรมยาก ทำอะไรก็ไม่ได้ จึงทำให้ลังเลอยู่พักหนึ่ง แต่ด้วยความคิดที่ว่าเราเป็นไอทีนะ เราน่าจะศึกษาเองได้ ร้านขายมือถือใช้ไม่เป็นก็ไม่แปลก แต่เราทำงานด้านนี้เราใช้ได้แน่
ว่าแล้วก็ถอย Magic ราคาหมื่นเจ็ดมาเรียบร้อย ขณะซื้อคนขายยืนอยู่ห่างๆ แล้วบอกเราว่า "พี่ใช้ไม่เป็นนะ น้องดูเองละกัน" แต่ปรากฎว่าการใช้งานง่ายมาก ลงแอพก็ง่ายเพราะลงผ่าน market แค่ต่อเน็ตก็โหลดได้ ความรู้สึกแรกคือง่ายว่า WinMo เยอะเลย ทำไมเค้าถึงบอกว่ายากฟะ
หลังจากนั้น android ก็ได้รับความนิยมขึ้นเรื่อยๆ จนเดี๋ยวนี้พี่ชายผมที่ไม่มีความรู้ด้านไอที หรือเทคโนโลยีเลยยังซื้อ android มาใช้ (พี่ชายผมใช้ Samsung Spica) ทำให้ผมรู้สึกว่าผมตัดสินใจไม่ผิดที่เป็นคนแรกๆ ที่ได้ลองใช้ android ตอนนี้น้องชายผมซื้อ iphone4 ผมเห็นแล้วไม่รู้สึกอยากได้ iphone4 ถึงแม้ว่าจะดีมากก็ตาม แต่กลับรู้สึกลุ้นกับการรอคอย HTC DesireHD, DesireZ มากกว่า (ไม่รู้เมื่อไรจะเข้าไทยสักที) ถือว่าเป็นประสบการณ์บนโลกโอเพนซอร์สที่ประทับใจอีกอย่างหนึ่งครับ
