ใจไม่เคยพอ ถ้ารู้จักพอ ก็ไม่ต้องการอะไร

เคยไหม ที่อยากได้อะไรสักอย่างหนึ่ง จนต้องเก็บเงินเพื่อซื้อให้ได้ แม้ว่าของสิ่งนั้นจะแพงมากขนาดไหนก็ตาม

เคยไหม ที่ต้องการซื้อของที่อยากได้ แต่จำเป็นต้องรอเพราะของที่ต้องการไม่มีขาย แต่ในใจร้อนรนเพราะอยากได้ของนั้นมาก

เคยไหม ที่อยากกินอาหารที่ชอบมากๆ จนต้องขับรถออกไปหลายๆ กิโลเพื่อซื้ออาหารนั้นมากิน

เคยไหม ที่อยากเจอ อยากคุยกับเพื่อนที่ไม่ได้เจอมานานเพราะอยู่เมืองนอก จนต้องโทรไปต่างประเทศ ที่ค่าโทรแสนแพง เพื่อคุยให้หายคิดถึง

แล้วรู้สึกไหมว่า เมื่อเราต้องการ อยากได้ อยากมี จนทำให้เรากระวนกระวายใจ จนต้องเสาะแสวงหาจนได้สิ่งที่เราต้องการ

แต่ถามว่าเมื่อเราได้มาแล้ว เราพอแค่นั้นไหม หรือเราต้องการมันมากขึ้นเรื่อยๆ

คนที่ลดน้ำหนัก แล้วมีของที่ชอบมาวางอยู่ข้างหน้า เขาบอกกับตัวเองว่าขอแค่ชิ้นเดียว คำเดียว ก็พอแล้ว แต่เขาหยุดที่คำเดียว ชิ้นเดียวอย่างที่ตั้งใจไหม

คนเราเมื่อตอบสนองความทะยานอยากในวันนี้ ก็จะมีความทะยานอยากอันใหม่ที่ยิ่งใหญ่กว่าไม่จบไม่สิ้น เพื่ออะไร?

เขาหารู้ไม่ว่า เพียงแค่มองดูใจตัวเอง ทำใจให้สงบ ขอเพียงแค่ร่างกายแข็งแรง ไม่มีปัญหามารุมล้อม ก็มีความสุขได้โดยไม่ต้องเสาะแสวงหาอะไรให้มากมาย

แค่ทำใจให้สงบ ก็สามารถหาความสุขได้ในตัวเราเอง