สุนัขแสนรักที่จากไป

ปกติที่บ้านผมจะไม่ค่อยนิยมชมชอบสัตว์เลี้ยงเท่าไร พ่อแม่ไม่ค่อยอยากให้เลี้ยง แต่ผมกลับเป็นคนชอบเล่นกับสัตว์ ตอนเด็กๆ อยากเลี้ยงมาก แต่ก็ทำไม่ได้

พอดีมีญาติที่ได้หมามาตัวนึง แต่เลี้ยงไม่ได้เลยเอามาให้แม่ผม แม่ผมก็เลยรับเลี้ยงไว้ ผมดีใจมากที่ได้เลี้ยงหมา หมาตัวนี้ชื่อว่า แกลอน

แกลอนเป็นหมาพันธุ์ English Cocker ตอนเอามาเลี้ยงช่วงแรกๆ มันยังเดินไม่ค่อยแข็งแรง พื้นบ้านชั้นบนเป็นพื้นปาร์เก้ พอมันเดินขามันก็ถ่างออกจนล้มลงไป เห็นมันเดินแล้วดูน่ารักมาก

พอมันโตขึ้นผมก็รู้สึกผูกพันกับมันมาก แต่ส่วนตัวผมไม่ได้เป็นคนให้อาหาร หรืออาบน้ำให้มันสักเท่าไร มีก็บางครั้ง หน้าที่นี้เป็นของแม่บ้านของผมครับ

แกลอนเป็นหมาที่ฉลาดมาก เวลาจะให้มันไปอาบน้ำ เพียงแค่บอกว่า "แกลอน อาบน้ำ" แล้วถือโซ่ มันก็จะวิ่งไปหลังบ้าน นั่งรอ พอวางกาละมังลงมันจะเดินลงไปอยู่ในกาละมัง เพื่อให้เราอาบน้ำให้ แต่มันจะไม่ชอบตอนอาบเสร็จ เพราะผมจะไม่ใช้ไดร์เป่าให้มันเพราะมันกลัว เลยเช็ดหมาดๆ แล้วล่ามโซ่ตากแดดไว้ พอมันแห้งมันจะร้องบอกเรา เหมือนกับจะให้เราปล่อยได้แล้ว เพราะมันแห้งแล้ว

เวลามันป่วย หรือจะพาไปฉีดยา แค่ถือโซ่ แล้วก็เปิดท้ายกระบะ แล้วบอกมันว่า "แกลอนไปหาหมอ" มันก็จะกระโดดขึ้นกระบะ เพื่อให้เราพาไปหาหมอ

แกลอนจะกินน้ำในแก้ว ที่เป็นมาม่าคัพ ที่กินหมดแล้วเลยเอามาทำแก้วใส่น้ำให้มัน เวลาที่น้ำมันหมดแก้ว มันจะคาบแก้ว แล้วพยายามเดินหาคน เพื่อให้ตักน้ำให้มัน

มีอยู่ครั้งนึง น้องผมดื้อ จนแม่ผมต้องตีน้องผม มันกระโดดเข้าไปขวาง แล้วเห่าแม่ผมไม่ยอมให้ตีน้องผม เลยรู้ว่ามันไม่ชอบให้คนทะเลาะกัน ครั้งหลังๆ เลยแกล้งว่าทะเลาะกันให้มันห้ามบ่อยๆ

มันชอบเล่นคาบรองเท้ามาก เวลาปารองเท้าไปให้มันคาบมา มันจะวิ่งไปคาบ แล้วเอากลับมาให้ แต่หลังๆ ตอนที่มันแก่ตัวลง ปารองเท้าไปมันหันมามองหน้า แล้วลงไปนอนแทน

ผมสงสารมันมากเพราะก่อนจะตายมันป่วย แล้วก็หูมันเน่า หมาพันธุ์นี้หูยาว ผมเพิ่งมาทราบภายหลังจากที่มันเริ่มป่วยว่า หมาพันธุ์นี้ต้องทำความสะอาดหูให้ดี ไม่อย่างนั้นจะเน่า และผมรู้สึกผิดมากๆ เพราะช่วงก่อนที่มันจะตาย ผมจะเอามันไปขังหลังบ้าน เพราะหูมันเน่าจนเหม็นมาก มันร้องเรียกเรา ผมก็ได้แต่ไปนั่งอยู่หน้ากรงมัน แล้วก็คอยคุยกับมัน จนในที่สุดมันก็ตาย

ที่ผมรู้สึกไม่ดีเพราะชีวิตมันดูมีความสุขมาก แต่ตอนจะที่มันจะตายกลับต้องถูกขังไม่มีคนสนใจ ถูกทอดทิ้ง ตอนนี้ผมรู้สึกคิดถึง ปนกับความรู้สึกผิดมากๆ ที่ไม่ได้เอาใจใส่มันก่อนที่มันจะตาย รู้สึกคิดถึงมันในบางครั้งที่เห็นหมาพันธุ์เดียวกัน และจะเรียกหมาที่เหมือนมันทุกตัวว่า "แกลอน"