พอถึงคิวของคุณสัมพันธ์ขึ้นพูด ผมได้เตรียมการณ์กับคุณสัมพันธ์ไว้ เพราะคุณสัมพันธ์กังวลว่าจะพูดเกินเวลา เพราะที่นี่เค้ารักษาเวลากันดีมาก ไม่มีใครเกินเวลาสักคนเดียว ผมเตรียมกันว่าผมจะยกนิ้ว 1 นิ้ว เมื่อเวลาผ่านไป 10 นาที ยก 2 นิ้วเมื่อเวลาผ่านไป 20 นาที ยก 3 นิ้ว จนถึง 4 นิ้ว ถือว่าหมดเวลา เพราะคุณสัมพันธ์มีเวลาพูด 50 นาที เหลืออีก 10 นาทีไว้ถามตอบ
เมื่อเริ่มบรรยาย คุณสัมพันธ์ได้เล่าเรื่องต่างๆ เกี่ยวกับประเทศไทยก่อน เผื่อมีท่านใดไม่รู้จักประเทศไทย ซึ่งมีเสียงหัวเราะบ้างในบางหัวข้อที่คุณสัมพันธ์พูด เมื่อครบเวลาที่เตรียมไว้ 10 นาทีแรก ผมยกนิ้ว 1 นิ้ว แต่คุณสัมพันธ์ไม่ยอมมองผม ผมก็ไม่กล้าที่จะยกสูงๆ เพราะอายคนอื่นเหมือนกัน จึงยก 1 นิ้วค้างไว้ จนกว่าคุณสัมพันธ์จะมอง เมื่อคุณสัมพันธ์มองจึงเอามือลง
เมื่อถึง 20 นาที เหตุการณ์เหมือนเดจาวู คุณสัมพันธ์ก็ไม่ยอมมองผม ผมก็ต้องยกค้างไว้เหมือนกัน เมื่อเวลา 30 นาทีก็เช่นกัน แต่เมื่อเวลาครบ 30 นาที และคุณสัมพันธ์เห็นสัญญาณจากผมแล้ว คุณสัมพันธ์ก็ติดจรวดให้กับเนื้อหา โดยที่ไปอย่างรวดเร็ว เพราะมีความกังวลเรื่องเวลาเป็นอย่างมาก จนถึง 40 นาทีคุณสัมพันธ์ก็จบพอดี
คุณสัมพันธ์บ่นกับผมภายหลังว่าวางแผนเวลาผิด เพราะเนื้อหาด้านหลังสำคัญกว่าข้างหน้ามาก แล้วทำได้แค่ข้ามๆ ไป น่าเสียดาย แต่หลังจากบรรยายจบ กระแสตอบรับของเราดีมาก เพราะมีผู้หญิงฮังกาเรียนท่านหนึ่งเข้ามาคุยกับคุณสัมพันธ์ บอกว่าชอบมาก เขาชอบหลายๆ อย่างในประเทศไทย ทั้งภาษา วัฒนธรรม อาหาร เขาเรียนรู้ที่จะออกเสียงคำไทย เขียนหนังสือไทย จนตั้งชมรมคนรักประเทศไทย-ลาว โดยมีสมาชิกอยู่จำนวนหนึ่ง
เขาขอถ่ายรูปคีย์บอร์ดโน๊คบุค ที่มีตัวหนังสือไทยอยู่ คุณสัมพันธ์ถามว่าสนใจตัวหนังสือไทยหรอ เขาบอกว่าใช่ คุณสัมพันธ์จึงส่งลิงค์ที่เป็นคีย์บอร์ดที่มีภาษาไทยให้เขา เขาดีใจมาก แต่เชื่อไหมว่าเขาชื่นชอบเกี่ยวกับประเทศไทยขนาดนี้ แต่เขาไม่เคยมาเมืองไทยเลย
อีกคนหนึ่งเป็นคนฟินแลนด์ เข้ามาคุยกับคุณสัมพันธ์ เขาบอกว่าที่เขามางานนี้เพราะต้องการฟังเรื่องนี้ เขาขอนัดคุณสัมพันธ์คุยเป็นการส่วนตัว ช่วงทานอาหารเช้าของพรุ่งนี้ เพราะเขาพักที่เดียวกับพวกผม แต่พอดีคุณสัมพันธ์ไม่ได้เข้าฟังช่วงถัดไป เขาเลยบอกว่างั้นคุยกันเลยแล้วกัน
ผมไม่ได้ฟังที่คุยกัน แต่คุณสัมพันธ์เล่าว่า เขาถามเรื่องศาสนา เรื่องแนวคิดโอเพนซอร์ส แล้วก็โยงสองเรื่องเข้าด้วยกัน ถามถึงความเห็น นั่นหมายถึงสิ่งที่ประเทศไทยกำลังสื่อให้กับคนภายนอกได้รับรู้นั้น ค่อนข้างที่จะได้ผล วัฒนธรรมต่างๆ ที่มีการสื่อสารให้คนต่างประเทศได้รับรู้ ถึงกับทำให้คนที่ไม่เคยมาประเทศไทย ตั้งชมรมคนรักวัฒนธรรมไทยได้
เกี่ยวกับศาสนาที่คนไทยนับถือพุทธ ทำให้คนต่างชาติสนใจ และสอบถามถึงความเกี่ยวพันกับสิ่งที่เขากำลังทำอยู่ ผมถือว่าเป็นเรื่องที่น่ายินดี ที่ในสายตาของประเทศที่เจริญแล้ว มีความชื่นชอบ ชีวิต ความเป็นอยู่ วัฒนธรรม ของประเทศที่กำลังพัฒนาเล็กๆ อย่างเรา ถึงขนาดคลั่งใคล้กันเลยทีเดียว
ในขณะที่คนไทยหลงกับวัฒนธรรมของชาติอื่นๆ ผมเห็นคนฮังกาเรียน ไม่คิดจะใส่ใจกับวัฒนธรรมของชาติอื่น รวมไปถึงชาติมหาอำนาจด้วย คนฮังกาเรียนไม่คิดที่จะพูดภาษาอังกฤษ ผมคิดว่าเขาไม่ได้มองว่าเป็นความผิดเขาที่พูดอังกฤษไม่ได้ แต่เป็นความผิดเราที่ไม่พูดภาษาฮังกาเรียนมากกว่า
แต่ขนาดเขาไม่สนใจภาษาที่เป็นภาษาสากล แต่เขายังมีชมรมคนรักวัฒนธรรมไทย ผมถือว่าชาติไทยก็มีวัฒนธรรมที่น่าชื่นชม ไม่แพ้วัฒนธรรมใดในโลกเช่นกัน
หลังจากที่กลับไปยังที่พัก ผมมีเวลาเหลือที่จะเดินเที่ยว ซึ่งคุณสัมพันธ์ขอบาย เพราะเหนื่อยมาก ผมเดินเที่ยวในตัวเมืองบูดาเปส ผมใช้เวลาเดินตั้งแต่ 14:00 น. กลับถึงห้องพักตอน 18:30 น. ผมว่าที่ผมเดินตีเป็นระยะทางน่าจะได้เกือบ 7 กิโล
ผมไม่พลาดที่จะเก็บภาพตามทางที่ผมผ่านไปมา วันนี้ผมเหนื่อยมาก เพราะเดินค่อนข้างไกล เมื่อกลับมาถึงที่พัก นึุกขึ้นได้ว่าผมเตรียมกางเกงว่ายน้ำมา แต่ยังไม่ได้ใช้เลย พรุ่งนี้คงต้องหาเวลามาว่ายน้ำเสียหน่อยดีกว่า ว่าแล้วก็เข้านอน พรุ่งนี้เข้าฟังสัมมนา กลับมาจะไปว่ายน้ำ แล้ววันรุ่งขึ้นจะได้เดินทางกลับเืมืองไทย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น