ตอนเช้าคุณสัมพันธ์ได้ชี้ให้ดูในแผนที่ว่าน่าจะเป็นที่นี่ ทำให้พอรู้คร่าวๆ ว่าต้องนั่งรถอย่างไร เมื่ออาบน้ำเสร็จก็ออกเดินทาง ก่อนอื่นก็ขึ้นรถเมล์ไปยังสถานีรถไฟ Metro Line สาย 2 หลังจากนั้นนั่งรถไฟไปลงสถานีที่เลยจากสถานีเมื่อวานไป 1 สถานี แล้วหลังจากนั้นก็ใช้การเดิน
เมื่อมาถึงสถานีปลายทาง ก็มองเห็นอาคารรัฐสภา ใหญ่โตมากๆ และเก่าแก่มากด้วย ผมเดินไปถามรปภ. ที่อยู่หน้าอาคาร ถามเป็นภาษาอังกฤษ แต่เขาตอบเป็นภาษาอังกฤษ สำเนียงฮังกาเรียน แต่พอจะเดาได้ว่าให้เดินไปอีกทาง โดยอ้อมอาคารนี้ไปเข้าอีกประตูหนึ่ง
จึงเดินตามทางไปเรื่อยๆ พอไปถึงจุดที่มีป้อมก็มีการตรวจพาสปอร์ต เนื่องจากเ้จ้าหน้าที่จัดงานได้ส่งรายชื่อ ผู้ที่จะเข้าร่วมพิธีเปิดมาให้ รปภ. เรียบร้อยแล้ว ก็จัดการตรวจสอบรายชื่อ และได้รับสายรัดข้อมือมาอันหนึ่ง ซึ่งตอนแรกผมไม่ทราบว่าเขาให้มาทำอะไร
หลังจากนั้นเดินอ้อมอาคารมาอีกทาง เพื่อเข้าประตูไปยังสถานที่จัดงาน นั่นคือห้องประชุมสภานั่นเอง พอจะเข้าประตู มีการตรวจอาวุธ ซึ่งผมต้องถอดทุกอย่างที่เป็นโลหะ เพื่อเดินผ่านเครื่องตรวจ และเข้าไปยังอาคารรัฐสภา เป็นการเข้าเยี่ยมชมที่เข้มงวดมาก และไม่ว่าจะเป็นผู้ร่วมงาน หรือคณะทัวร์ ก็จะมีการตรวจสอบอย่างนี้ทุกคน
ตลอดทางผมได้ถ่ายรูป สถานที่นี้สวยงามมาก มีแสงส่องจากภายนอกเป็นจุดๆ แต่ทำให้ภายในอาคารดูสว่างตา และเดินมาถึงใจกลาง เป็นห้องโถง ก่อนเข้าห้องประชุมสภา จะมีมุงกุฎ ดาบ วางอยู่ในตู้กลางห้อง และมีคนมุงดู และถ่ายรูปกัน เนื่องจากผมไม่มีไกด์ จึงไม่ทราบว่าของสิ่งนี้เป็นของกษัตริย์องค์ไหน ได้แต่ถ่ายรูปกันไปเท่านั้น
เมื่อเข้ามายังที่ประชุมสภา ผมเลือกที่นั่ง เพราะต้องการจะอัดวีดีโอตอน Michael Bemmer ตัวแทนจาก Oracle ขึ้นพูด และผมก็ได้อัดวีดีโอตามที่ตั้งใจไว้ พิธีเปิด และการบรรยายของแต่ละท่าน น่าสนใจมาก โดยเฉพาะช่องของ Michael Bemmer และ Florian Schiessl, Deputy Manager Limux Project มาพูดถึง Success Story ของ Munich ถึงแม้จะฟังเข้าใจบ้าง ไม่เข้าใจบ้าง แต่รู้สึกตื่นเต้นมากขณะที่แต่ละคนพูด
หลังจากจบพิธีเปิด ต้องเดินทางกลับไปยัง CEU เพื่อร่วมงาน Conference ต่อ แต่มีเวลาในการเดินทางประมาณ 1 ชั่วโมง ผมคิดว่าผมจะเดินเล่นเพื่อหาซื้อของฝากก่อน แต่คุณสัมพันธ์ "คิดได้ไง คิดว่าจะไปทันหรอ" ผมจึงต้องยกเลิกแผนการเพราะเห็นด้วยว่าไม่มีทางทันแน่นอน
มาถึง CEU ทำให้รู้ว่าถ้าผมไปเดินเล่นคงเกินเวลาแน่ๆ เพราะมาถึง CEU ก็เกือบเที่ยงกว่าแล้ว งานช่วงแรกจะเริ่มตอน 12:15 น. ผมจึงเข้าไปโรงอาหารสั่งอาหารมาทาน แต่ทานเสร็จตอน 12:30 น. ซึ่งผมคิดในใจทำไมเราต้องสายทุกที
ช่วงแรกจบตอน 13:15 น. แล้วเขาบอกว่าเชิญรับประทานอาหารกันได้ ผมมองหน้าคุณสัมพันธ์ แล้วถามกันว่า "อ้าว เค้าเพิ่งทานกันหรอ แล้วเราไปนั่งทำอะไรในโีรงอาหาร จนทำให้เข้าฟังสายเนี่ย" ด้วยเหตุนี้เอง จึงมีเวลาที่จะใช้ Skype เพื่อโทรกลับมายังเมืองไทย แล้วจึงเข้าร่วมงานต่อ
งานในวันนี้ผมประทับใจ Section สุดท้ายที่ผู้บรรยายมาจากบราซิล ที่บราซิลทีมของผู้บรรยายได้สร้าง Community ทำหลายสิ่งหลายอย่างเพื่อเด็ก สร้างสื่อ หนังสือสอนคอมพิวเตอร์ สอนเด็กๆ ใช้คอมพิวเตอร์ และอินเทอร์เน็ต ที่ทำให้ผมประทับใจเพราะว่า เวลาที่เขาบรรยาย จะมีรอยยิ้มที่มีความสุขตลอดเวลา ทำให้รู้ว่าเขาทำเพื่อสังคมอย่างแท้จริง และมีความสุขกันมัน
จริงๆ แล้ววันนี้ผมต้องเข้าร่วมงานเฉลิมฉลองวันเกิดครบรอบ 10 ปีของ OpenOffice.org แต่ไม่ไหวแล้ว ผมกับคุณสัมพันธ์เหนื่อยมาก อีกทั้งคุณสัมพันธ์ต้องเตรียมการบรรยายในวันรุ่งขึ้นอีก จึงเดินทางกลับมายังที่พัก วันนี้ผมได้รู้อย่างหนึ่งว่า การที่เราทำอะไรเพื่อคนอื่น นั้นเป็นความสุขที่เกิดขึ้นได้ไม่ยาก ยิ่งเป็นการทำให้คนอื่นโดยไม่หวังผลตอบแทนแล้วล่ะก็ ยิ่งคนรับได้รับประโยชน์ และมีความสุขกันมันมากเท่าไร เราจะมีความสุขเป็นสองเท่าของผู้รับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น